Beşiktaş taraftarı, camiası her maç öncesi bir kıvılcım bekliyor o kıvılcım büyüsün ve Beşiktaş ayağa kalksın diye. Ancak bir türlü olmuyor.

Giresunspor maçında da aynı duygular vardı, bir yandan da nasıl olacak bu durumda diyordu içinden. Son şampiyonun kendi sahasında sattığı bilet sayısı 3300’dü, henüz ligin 14. haftasında bu ilk kez oldu belki de. Maalesef bu kadar aciz, çaresiz duruma düştüğünü hatırlamıyorum ben Beşiktaş’ın.

Sahada kimsenin umrunda değildi Beşiktaş(2-3 istisna hariç) Para almaya gelince profesyonel olan, biraz alacakları gecikince ciyak ciyak bağıranlar iş top oynamayı gelince yoklardı.

Sergen Yalçın’ın da umrunda değildi artık, yönetimin zaten değildi. O zaman çözüm basit. Bırakıp gitmek. İsim fark etmeksizin hepsi gidebilir artık. Beşiktaş burada kalır ve kalacak. 118 yıldır olduğu gibi.

Beşiktaş’ın aleyhine olan kararlar çok kolay çıkıyor evet, bugün penaltıda, kırmızı da doğru evet, Beşiktaş’ın rakiplerinin aleyhine bu kararlar verilmeyince, tüm unsurları ile Beşiktaş’ta görev yapanların umursamazlığı sonu hazırladı.

Mayıs ayında tarih yazanlar, Kasım ayında yeni bir tarih yazdılar ama ne tarih. Anlayana. Maç içinde bir kaç kelam edelim. Düşündüm de edecek bir kelam bulamadım. Gecenin manşeti, hatta sezonun manşeti şimdiden belli ama.